Flemmings Namentreue Länderkarten (ca. 1910)

See below for (a summary of) this text in English.

Hieronder staat de beschrijving van de kaartserie. Daarbij horen ook de volgende pagina's

Titelgegevens

Titel: Flemmings Namentreue (idionomatographische) Länderkarten
Uitgever: Carl Flemming
Jaar: 1904-1913?

Titel (omslag van kaartblad 5): Flemmings Namentreue (idionomatographische) Länderkarten
Blatt 5, Nord-Amerika
in flächentreuer Azimutal-projektion auf den Hauptpunkt von 40° n. Br. / 100° w. L. v. Gr.
Mittelpunkts-Maassstab: 1:10 000 000
Herausgegeben von Otto Herkt
Carl Flemming, Verlag, A.G.
Berlin W  Glogau
Vertaling:
Flemmings landkaarten met de namen in de landstaal
Blad 5. Noord-Amerika
in equivalente azimutale projectie met middelpunt op 40° N.B. en 100° W.L. v. Greenwich
Schaal in het middelpunt 1:10.000.000
Onder redactie van Otto Herkt
Uitgeverij Carl Flemming N.V.  Berlin W  Glogau

Flemmings Namentreue Länderkarte
Blad 5. Noord-Amerika Flemmings Namentreue Länderkarte
Omslag van blad 5. Noord-Amerika

Kaarten

In deze serie zijn de volgende kaarten verschenen: 1. Rusland, 2. Frankrijk, 3. Italië, 4. Oostenrijk-Hongarije, 5. Noord-Amerika, 6. Zuid-Amerika en 7. Balkanschiereiland. In voorbereiding was: 8. Duitsland. Gepland waren in ieder geval ook nog: Groot-Brittannië, Scandinavië, Azië en Afrika. De kaarten van Noord- en Zuid-Amerika, verschenen rond 1905, zijn direct afgeleid uit de kaarten van Sohr-Berghaus' Handatlas.

De kaarten werden doorgaans gevouwen verkocht, al dan niet op linnen geplakt, en in een omslag van papier of linnen (ze waren ook als wandkaarten te koop). Op de voorkant van het omslag staat de titel, op de achterkant een overzicht van de al verschenen kaartbladen, en op de binnenkant toelichting en een wervende tekst.

De kaarten zijn geproduceerd in kleurenlithografie (steendruk). De grenzen van landen en administratieve eenheden hebben een randkleur. De zeeën zijn gekleurd van lichtblauw (ondiep) naar donkerder blauw (diep). Het reliëf is aangegeven door een bruine arcering. De achtergrond van landoppervlakken is licht geelbruin; ze zijn daardoor minder helder dan wanneer de achtergrond wit was gebleven.

De kaarten zijn nogal vol, met plaatsnamen en allerlei andere informatie. Verder hebben ze veel bijkaartjes. Daar zijn natuurlijk detailkaartjes van stedelijke gebieden bij, maar ook allerlei thematische kaartjes, zoals van bevolkingsdichtheid, landbouw, industrie enz. De kaarten zijn steeds ontworpen in een equivalente (oppervlaktegetrouwe) projectie – kaartprojecties waren Bludau's specialisme.

De uitgever noemt als belangrijkste vernieuwing het feit dat de kaarten 'naamgetrouw' (namentreu) zijn: de plaatsnamen zijn geschreven in de taal van het afgebeelde land (zie de tekst aan de binnenkant van het omslag). Dat was inderdaad in die tijd ongebruikelijk. Het voordeel is natuurlijk dat er maar één versie van de kaart nodig is, en niet verschillende versies voor verschillende talen.

In een recensie van de kaartserie door Max Friederichsen (Geographische Zeitschrift, 1911) worden ook enkele nadelen genoemd. Zo zal niet iedereen geografische termen – gebergte, provincie – in een onbekende taal herkennen. De schrijver van de recensie geeft als voorbeeld het Russisch. Je zult die termen dus toch in een andere taal moeten vertalen, bijvoorbeeld in de marge van de kaart – en dat gebeurt op deze kaarten dan ook. Een extra probleem daarbij is de transcriptie: de omzetting van plaatsnamen naar het Latijnse alfabet.

Net als de kaarten van Sohr-Berghaus' Handatlas (9e druk) zijn deze kaarten zeldzaam. In bibliotheken heb ik de 7 kaarten wel kunnen traceren, en soms ook het jaar van uitgave. De details staan bij de tabellen.



Flemmings Namentreue Länderkarten (ca. 1910)


© M. Witkam, 2015

valid HTML    valid CSS